|
Ποιος
διάλογος με τους Ισραηλινούς;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
12/08/2006
ΑΠΟ
– ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΙΣΡΑΗΛ
ΠΡΟΣ – κ. Σεραφείμ Φυντανίδη,
Διευθυντή εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» (2 σελίδες)
Αθήνα, 9.8.2006
Αξιότιμε κύριε Διευθυντά,
Με την άδειά σας θα ήθελα να απαντήσω σε μία σειρά από άρθρα που
εμφανίστηκαν στην εφημερίδα σας τις τελευταίες ημέρες. Αν και η απάντηση μου
είναι αρκετά μεγάλη, ελπίζω ότι θα μου κάνετε την τιμή να τη φιλοξενήσετε
αυτούσια στο πλαίσιο ενός διαλόγου που ίσως δώσει μία πιο σφαιρική εικόνα
στους αναγνώστες της εφημερίδας σας για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή.
Στη χθεσινή του στήλη («Τύπος των Ήλων» (8.8.2006) ο συντάκτης σας Γιάννης
Τριάντης χαρακτηρίζει το Ισραήλ ως «αιμοσταγές» και αναφέρει ότι «έκπαλαι
τρομοκράτες αποκαλούνται οι αντάρτες που αντιστέκονται, πολεμώντας τις
σιδερόφρακτες στρατιές των επικυρίαρχων.» Να υποθέσουμε εδώ ότι ο κ.
Τριάντης αναφέρεται στην Χεζμπολάχ, την ίδια οργάνωση που ασπάζεται τις
θέσεις των ακραίων μουλάδων του Ιράν για την καταστροφή του Ισραήλ και η
οποία λειτουργεί ως κράτος εν κράτει στο Λιβανο; Την ίδια οργάνωση που
παραβιάζοντας όλες τις αποφάσεις του ΟΗΕ και την κυριαρχία της ίδιας της
λιβανικής κυβέρνησης έσυρε τόσο το λαό του Ισραήλ όσο και το λαό του Λιβάνου
σε έναν άσκοπο πόλεμο χωρίς μάλιστα, να ρωτήσει την εκλεγμένη ηγεσία της
λιβανικής κυβέρνησης που εκπροσωπεί τον λαό εάν το επιθυμεί; Την απάντηση
στην προσπάθεια ηρωοποίησης της Χεζμπολάχ από τον κ Τριάντη ας την δώσει ο
Ουαλίντ Τζουμπλάτ, ηγέτης των Δρούζων του Λιβάνου, ο οποίος σε συνέντευξή
στον αραβικό τηλεοπτικό σταθμό «Αλ Αραμπίγια» (20.7.2006) δήλωσε ότι
«κανένας δεν εξουσιοδότησε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χάσαν Νασράλα, να
ανοίξει ένα πόλεμο εκ μέρους του Λιβανικού λαού.» Στην ίδια συνέντευξη, ο
Τζουμπλάτ αναρωτιέται εάν η Χεζμπολάχ θα σεβαστεί την οποιαδήποτε εκεχειρία
και εάν αναγνωρίζει το κράτος του Λιβάνου. Σε άλλο μέρος της συνέντευξης
θέτει ένα ερώτημα στον Νασράλα την Συρία και το Ιράν ρωτώντας «εάν
πραγματικά επιθυμούν ένα κράτος του Λιβάνου ή ένα ανοικτό πεδίο μάχης, το
οποίο θα εξυπηρετεί τα πυρηνικά συμφέροντα του Ιράν και τις επεκτατικές του
βλέψεις στον Κόλπο.»
Σε άρθρα τους οι Γ. Τριάντης («Τύπος των Ήλων», 8.8.2006) και Γ.
Σταματόπουλος («Αποστάσεις», 8.8.2006) ασκούν δριμεία κριτική στους
Ισραηλινούς συγγραφείς και ειρηνιστές Ντάβιντ Γκρόσμαν, Άμος Οζ και Αβραάμ
Γεοσούα επειδή αρχικά υποστήριξαν τις επιχειρήσεις των Ισραηλινών Ενόπλων
Δυνάμεων στο Λίβανο. Είναι αλήθεια. Βλέπετε ακόμα και οι ειρηνιστές τείνουν
να υποστηρίξουν το δικαίωμα επιβίωσης της χώρας τους και των συμπολιτών τους
όταν δέχονται έναν καταιγισμό ρουκετών από μία τρομοκρατική οργάνωση που
στοχεύει στην καταστροφή τους. Έχουν επίσης την τάση να αγνοούν την
επιλεκτική και μονομερή κριτική κάποιων Ευρωπαίων αρθρογράφων, που από την
άνεση και ασφάλεια της πολυθρόνας τους χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, αγνοούν
τα όποια δίκαια του Ισραήλ, ενώ προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την εικόνα της
εξτρεμιστικής οργάνωσης που προσπαθεί να το καταστρέψει. Σε πρόσφατη
επίσκεψή του στην Ελλάδα ο Άμος Οζ, δήλωσε ότι πολλές φορές είναι πιο εύκολο
για αυτόν να συζητά με τους Παλαιστίνιους φίλους του για τις προσπάθειες
ειρήνευσης παρά με τους δήθεν «φίλους των Παλαιστινίων στην Ευρώπη.»
Διαβάζοντας αυτά τα άρθρα καταλαβαίνει κανείς γιατί.
Σε δικό της άρθρο η Ελιζαμπέττα Καζαλόττι («Ενστάσεις», 8.8.2006) πιπιλίζει
την πλέον γνωστή διαστρεβλωτική «καραμέλα – σλόγκαν» που παρομοιάζει τις
ισραηλινές στρατιωτικές επιχειρήσεις με το Ολοκαύτωμα. Βεβαία είναι απορίας
άξιον το πώς μπορεί να συγκρίνει κανείς την εξόντωση 6 εκατομμυρίων
ανυπεράσπιστων ανθρώπων με έναν πόλεμο που διεξάγεται μεταξύ ενός κράτους
και μίας καλά οπλισμένης ξενοκίνητης εξτρεμιστικής οργάνωσης με αθώα θύματα
στις δύο πλευρές. Μάλιστα, θα έλεγε κανείς ότι θα ήταν υπερβολή να συγκρίνει
το Ολοκαύτωμα με όλους τους αραβο–ισραηλινούς πολέμους τα τελευταία 50 και
χρόνια όπου χάθηκαν δεκάδες χιλιάδες Ισραηλινοί και Άραβες,. Μήπως όμως
σκοπός της κυρίας Καζαλόττι, είναι να μην παρουσιάσει την αλήθεια στους
αναγνώστες σας, αλλά να δαιμονοποιήσει την μία πλευρά (το Ισραήλ) και να
απενοχοποιήσει την άλλη, αγνοώντας επιλεκτικά τις μαξιμαλιστικές θέσεις των
ακραίων ισλαμικών οργανώσεων και των υποστηρικτών τους (Χεζμπολάχ, Ιράν); Σε
δηλώσεις του μπροστά σε 4.000 φοιτητές (26.10.2005), ο Πρόεδρος του Ιράν,
Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ, δήλωσε ότι «το Ισραήλ πρέπει να αφανιστεί από τον
χάρτη», ενώ σε άλλη ομιλία του (14.12.2005) αποκάλεσε «μύθο των Ευρωπαίων»
το Ολοκαύτωμα. Είναι προφανές ότι αν κάποιοι θα επιθυμούσαν ένα νέο
Ολοκαύτωμα στη Μέση Ανατολή, αυτό δεν είναι το Ισραήλ, αλλά το εξτρεμιστικό
καθεστώς του Ιράν και τα όργανά του, όπως είναι η Χεζμπολάχ. Καλό είναι να
μην αγνοούμε αυτήν την πραγματικότητα.
Τέλος, σε δικό του σχόλιο ο Περικλής Κοροβέσης («Ψευδοκράτος των Αθηνών»,
7.8.2006) ισχυρίζεται ότι «το Ισραήλ είναι προϊόν διαδοχικών κυμάτων
εποικισμού. Γι’ αυτό έχει την ίδια αντίληψη με το καθεστώς του απαρτχάιντ
της Νοτίου Αφρικής.» Η επιχειρηματολογία του κυρίου Κοροβέση μας γυρίζει
απλώς στο σημείο μηδέν σε ότι αφορά οποιαδήποτε εποικοδομητική συζήτηση για
το Ισραήλ καθώς προσφεύγει στα γνωστά πλέον αντι-ισραηλινά επιχειρήματα που
θέτουν ερωτηματικά για την νομιμότητα της ίδιας της ύπαρξης του. Δηλαδή,
παρόλο που το Ισραήλ είναι ένα διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος από τον ΟΗΕ εδώ
και 58 χρόνια, ο προβληματισμός του κύριου Κοροβέση δεν εστιάζεται σε λύσεις
που θα οδηγήσουν σε μία ειρηνική συμβίωση μεταξύ όλων των κρατών της
περιοχής, αλλά το πρόβλημα γι’ αυτόν είναι η ίδια η ύπαρξη του ισραηλινού
κράτους. Εδώ μπορεί να σημειωθεί μία περίεργη σύγκλιση απόψεων μεταξύ
ακραίων ισλαμικών καθεστώτων (Ιράν) και οργανώσεων (Χαμάς, Χεζμπολάχ) και
κάποιων «αριστερών» Ευρωπαίων αρθρογράφων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται
και ο Περικλής Κοροβέσης. Ενώ οι πρώτοι προσπαθούν έμπρακτα να εξοντώσουν το
Ισραήλ, οι τελευταίοι προσπαθούν να δολοφονήσουν την εικόνα του διεθνώς με
ακραίους χαρακτηρισμούς («απαρτχάιντ», παρόλο που το Ισραήλ είναι η μόνη
δημοκρατία στην περιοχή) μέσω μίας καλά σχεδιασμένης επιλεκτικής κριτικής
που εμμέσως πλην σαφώς αμφισβητεί το δικαίωμα ύπαρξης του.
Κλείνοντας θα ήθελα να σημειώσω ότι σκοπός αυτής της επιστολής δεν είναι να
αμφισβητηθεί το αναντίρρητο δικαίωμα των συντακτών σας να ασκούν κριτική
εναντίον του Ισραήλ. Είναι απλώς να υπάρξει ένας διάλογος και αντίλογος σε
θέσεις που παρουσιάστηκαν οι οποίες κατά την γνώμη μας είναι άδικες. Θα σας
παρακαλέσω θερμά να την δημοσιεύσετε με την ελπίδα ότι θα προκαλέσει έναν
διάλογο και προβληματισμό όχι μόνο στους αναγνώστες αλλά και τους συντάκτες
της «Ε.»
Με εκτίμηση,
Γουίλιαμ Αναγνωσταράς
Υπεύθυνος Τύπου
Πρεσβεία Ισραήλ
-----------------------------------------------------------------
Δημοσιεύτηκε χθες στην «Ε» επιστολή του
εκπροσώπου του Γραφείου Τύπου της ισραηλινής πρεσβείας, στην οποία
εκφραζόταν η δυσαρέσκεια της πρεσβείας λόγω σημειωμάτων συναδέλφων, ώστε «ν'
αρχίσει ένας εποικοδομητικός διάλογος».
Αγαπητοί της πρεσβείας του Ισραήλ, ο διάλογος αρχίζει πριν από τη σφαγή των
παιδιών. Τι λόγο να βρεις για να αποτυπώσεις τις θηριωδίες, τη φρίκη, την
αιματοχυσία; Αντιλαμβάνομαι τη δεινή θέση σας και τον πανικό σας μετά τη
διεθνή κατακραυγή και τους χαρακτηρισμούς που δέχεται η κυβέρνησή σας
(φασιστική, αλαζονική, εγκληματική, αδίστακτη, δολοφονική - και πολλούς
άλλους ακόμη), αλλά είναι πλέον αργά.
Σμπαραλιάσατε και διασύρατε κάθε οικοδόμημα διεθνούς δικαίου ή δικαίου του
πολέμου, αποκαλέσατε τους Παλαιστίνιους και τους Λιβανέζους «ανθρώπους
κατωτέρας στάθμης», γράψατε στα παλαιότερα των υποδημάτων σας τις εκκλήσεις
της διεθνούς κοινότητας για κατάπαυση του πυρός. Βομβαρδίσατε ακόμη και
κηδείες, ευτελίζοντας έτσι και ταπεινώνοντας ό,τι πιο ιερό υπάρχει σε τούτο
τον πλανήτη: το ανθρώπινο σώμα και τον νεκρό τούτου του σώματος.
Με ποιον ν' αρχίσετε διάλογο; Πιθανώς μ' αυτούς που επείσατε ότι η εισβολή
είναι άμυνα (sic), αλλ' ακόμη κι αυτοί έχουν παγώσει από την τόση
βαρβαρότητα, στην οποία επιδίδεστε. Το κίνημα του πασιφισμού απαιτεί
γενναίους και ηθικούς ανθρώπους (εκλάβετε, παρακαλώ, την ηθική ως
ανθρωπιστικό αξιόμετρο) και δεν θα μπορούσε να στηριχτεί σε σαλτιμπάγκους
διανοούμενους, ικανότατους λόγιους κατά τ' άλλα.
ΥΓ.: Ψάξτε να βρείτε ποιος ομοεθνής σας συγγραφέας αποκάλεσε τον Αμος Οζ
«σιωνιστικό καθίκι».
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=71419964
Επιστροφή στον
κατάλογο των άρθρων
Επιστροφή στα τελευταία νέα
|
