01/10/2007

 
Πρόσφατα, ένας από τους πιο αγράμματους και ασήμαντους δικτατορίσκους όλων των εποχών - σύμφωνα με τον πρόεδρο του πανεπιστημίου Κολούμπια Λι Μπόλιντζερ - ο πρόεδρος του Ιράν Αχμαντινετζάν, βρέθηκε σ’ ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, το Κολούμπια, προκειμένου να δώσει μία διάλεξη στους εκεί φοιτητές. Όπως ήταν φυσικό έγινε πανδαιμόνιο από φοιτητές, ακαδημαϊκούς αλλά και απλούς πολίτες της Νέας Υόρκης οι οποίοι διαμαρτύρονταν για την επίσκεψη του δικτατορίσκου και της χώρας που αντιπροσωπεύει.

Η βασική επιχειρηματολογία εναντίον της επίσκεψης και ομιλίας του δικτατορίσκου ήταν ότι δεν μπορεί να μιλάει για ανθρώπινα δικαιώματα όταν στη χώρα του αυτά παραβιάζονται συστηματικά, ότι δεν μπορεί να αρνείται το Ολοκαύτωμα και φυσικά ότι δεν μπορεί να του επιτρέπεται να σκορπά μίσος για διάφορες μειονότητες - όπως είναι οι ομοφυλόφιλοι, οι Εβραίοι, οι άθεοι κλπ - ή να ζητά την ολοκληρωτική καταστροφή ενός κράτους μέλους του ΟΗΕ όπως είναι το Ισραήλ.

Δεν μπορεί να επικαλείται το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου όταν στη χώρα του το δικαίωμα αυτό όχι μόνο καταστρατηγείται αλλά μπορεί να επιφέρει ακόμη και τη θανατική ποινή (βλέπε Rasdhi, τον Ολλανδό σκηνοθέτη που δολοφονήθηκε στην Ολλανδία, το σκιτσογράφο του Μωάμεθ που απασχόλησε πριν δύο χρόνια όλο το κόσμο και υπήρξε εναντίον του φετφά να τον στείλουν στο Δημιουργό του και άλλα).

Αλλά ο Αχμαντινετζάν δεν είναι η μόνη περίπτωση. Έχουμε και στην Ελλάδα περίπτωση που διχάζει για το μέχρι που φτάνουν τα όρια της ελευθερίας του λόγου.

Στις 3 Δεκεμβρίου, μετά από αναβολή, γίνεται στο Εφετείο Αθηνών η δίκη του Κώστα Πλεύρη για το λιβελογράφημα των 1400 σελίδων που έγραψε με τίτλο «Όλη Η Αλήθεια Για Τους Εβραίους». Στο «επιστημονικό αυτό έργο», όπως το χαρακτήρισε ο εισαγγελέας της έδρας κ. Λ. Λαζαράκος (βλέπε Τα Νέα 12.9.2007 http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20070912&nid=5962628&sn=%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%94%CE%91&spid=876), ο κ. Πλεύρης μεταξύ των άλλων ζητάει την εξόντωση όλων των Εβραιών.

Παρένθεση: όποιος θέλει να δει αποσπάσματα από το «επιστημονικό έργο» όπως το χαρακτήρισε από έδρας ο εισαγγελέας κ. Λ. Λαζαράκος (δεν θα είναι στην επόμενη δίκη) ας πάει στην διεύθυνση http://www.antinazi.gr/articles/dikipl130807.htm  Κλείνει η παρένθεση.

Τίθεται λοιπόν εύλογα το ερώτημα: Έχει ο Αχμαντινετζάν το δικαίωμα να μιλήσει σε ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια και να πει αυτά που λέει; Έχει ο Πλεύρης το δικαίωμα να γράψει αυτά που γράφει χωρίς να του ασκηθεί ποινική δίωξη; Έχει δικαίωμα ο οποιοσδήποτε να αρνείται το Ολοκαύτωμα και να μην πηγαίνει φυλακή όπως συμβαίνει με τον Άγγλο ιστορικό David Irving;

Πολλοί θα πουν πως φυσικά και «δεν δικαιούνται δια να ομιλούν» (για να θυμηθούμε και τον συγχωρεμένο Κουτσόγεωργα) ειδικά όταν εκμεταλλεύονται τα δικαιώματα που δίνει η Δυτική Δημοκρατία. Πόσο μάλλον δε, όταν οι ίδιοι όχι μόνο δεν επιτρέπουν τέτοια δικαιώματα (Ιράν) αλλά διατυμπανίζουν κιόλας πως αν ποτέ έρθουν στην εξουσία θα καταργήσουν αυτές τις ελευθερίες (οι διάφοροι φασίστες). Επιπλέον, οι άνθρωποι αυτοί θα σας πουν πως ακόμα και η ελευθερία του λόγου - όπως και η δημοκρατία γενικότερα - έχει τα όρια της. Όπως λέει και το παλιό ρητό η «δημοκρατία τελειώνει εκεί που αρχίζει και ενοχλεί τον άλλον».

Προσωπικά δεν είμαι σίγουρος ότι η παραπάνω άποψη είναι σωστή ή - για να είμαι πιο ακριβής - ότι είναι λανθασμένη.

Η Δημοκρατία - όπως είπε κάποτε ένας σοφός - είναι το χειρότερο σύστημα διακυβέρνησης αλλά είναι το καλύτερο που έχουμε. Έχει βεβαίως τα παράδοξα του αλλά είναι το μόνο σύστημα που εγγυάται την ελευθερία μας, την προστασία του ατόμου και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το γεγονός ότι ο Αχμαντινετζάν μπορεί να λέει ότι θέλει όπου θέλει, το γεγονός ότι ο κ. Πλεύρης μπορεί να γράφει ότι θέλει εγγυάται ότι εγώ κι εσείς μπορούμε να λέμε και να γράφουμε ότι θέλουμε. Εξάλλου, οι ιδέες δεν καταπολεμούνται με δικαστήρια, φίμωτρα και θανατικές ποινές. Καταπολεμούνται με ιδέες.

Αν αρχίσουμε να κάνουμε εκπτώσεις στη δημοκρατία, ξέρουμε από πού ξεκινάει αλλά δεν ξέρουμε που θα σταματήσει.

Σήμερα διώκουμε (για το καλό μας) αρνητές του Ολοκαυτώματος, αύριο θα μας απαγορέψουν να διαβάζουμε (για το καλό μας) κάποιον συγγραφέα (Λουντέμη) κάποιον στοχαστή (Μαρξ) κάποιον πολιτικό (Χίτλερ) και χωρίς να το καταλάβουμε θα μας παραπέμπουν στα δικαστήρια διότι περπατήσαμε στη λάθος πλευρά του πεζοδρομίου. Πάντα για το καλό μας. Καλώς ήρθες 1984.

Ο κ. Πλεύρης καλώς παρεπέμφθη στη δικαιοσύνη αλλά για τους λάθους λόγους. Ο κ. Πλεύρης έπρεπε να καθίσει στο σκαμνί γιατί παρακινεί σε βία εναντίον μέρους του πληθυσμού της χώρας και όχι για τις ανοησίες που γράφει εν είδη «επιστημονικού έργου» όπως είπε και ο εισαγγελέας της έδρας κ. Λ. Λαζαράκης.