Cohen.gr Πέμπτη 22.12.2022
Δημήτρης Παππάς*
Τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών έχει χαρακτηριστεί σαν ένα ψευδεπίγραφο κατασκεύασμα της Τσαρικής Αστυνομίας που προάγει τον Άντι – Σημιτισμό , που αν ανοίξει κανείς αυτό το βιβλίο αντιλαμβάνεται πως επιχειρείται να αναπτυχθεί στον αναγνώστη μια φοβία. Υπάρχουν θεωρίες που συνδέουν Marx και την οικογένεια Rothschild όπως τον Χίτλερ με Εβραϊκές ρίζες. Αυτές οι θεωρίες ανάγουν τον Εβραϊσμό σαν κάτι ενιαίο που ανήκει σε μια υπέρ – φυσική σφαίρα που κινεί όλα τα νήματα του παγκόσμιου κοινωνικού γίγνεσθαι. Υπάρχουν θεωρίες που παρουσιάζουν τους Εβραίους τραπεζίτες να βοηθάνε τους ομόθρησκους τους ανθρώπους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, επειδή θέλουν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση σαν κακοί Σιωνιστές και να ιδρύσουν το κράτος του Ισραήλ.
Όταν εξετάσει κανείς τις φιλικές σχέσεις του Λένιν με Εβραίους επιχειρηματίες που ζούσαν στην Αμερική, τότε θα αλλάξει γνώμη για το αν πλούσιοι Εβραίοι συνέβαλαν στην πτώση της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας. Επιπλέον πως μπορούσε ένα ιδρυτικό στέλεχος της Deutsche Bank που είχε δανειοδοτήσει την Γερμανία στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο να γνωρίζει το μέλλον; Είναι ευθύνη των πολιτικών και του λαού ή κοινωνική κατάσταση ή ευθύνη μιας επιχειρηματικής δραστηριότητας όπως η τράπεζα; Οι Εβραίοι τραπεζίτες αποχώρησαν μετά το πρόγραμμα της « Άριοποιησης» των τραπεζικών ιδρυμάτων, αφήνοντας άλλα στελέχη που ήταν Γερμανικής καταγωγής. Πάμε τώρα να εξετάσουμε χωρίς προκαταλήψεις και με ευγενείς διαθέσεις το υπόβαθρο του ανθρώπου που εισήγαγε τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών στους Ναζιστικούς κύκλους.
Ο άνθρωπος που εισήγαγε τα ψευδεπίγραφα αυτά βιβλία ήταν ο Άλφρεντ Ρόζενμπερκ. Ο Ρόζενμπερκ είχε γεννηθεί στο Ταλίν της Εσθονίας όντας γιος ενός επιτυχημένου Λιθουανού εμπόρου και μιας Εσθονής μητέρας που κατάγονταν από την Γερμανία. O παππούς του ήταν ένας επιτυχημένος κατασκευαστής παπουτσιών που ανήκε σε μια μεγάλη εμπορική οργάνωση. Ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ είχε πάρει θέση ενάντια στην Οκτωβριανή Επανάσταση σχηματίζοντας την θεωρία του Έβραιομπολσεβικισμού ως μιας παγκόσμιας συνωμοσίας. Μόλις εγκαταστάθηκε το 1918 στο Μόναχο της Βαυαρίας ενσωματώθηκε στην εταιρεία της Θούλης αρχίζοντας να εκθέτει τις αντί – κομμουνιστικές του θεωρίες που προέρχονταν από την εκτόπιση της οικογένειας του στην Εσθονία. Δεν ήθελε ποτέ να έρθει σε μετωπική σύγκρουση με την Προτεσταντική και την Καθολική Εκκλησία, παρά την ακραία του συγκρουσιακή συμπεριφορά. O Ούγγρο – Εβραίος δημοσιογράφος Franz Szell είχε πει για τον Rosenberg πως δεν έχει ίχνος Γερμανικού αίματος μέσα του, αλλά πως οι ρίζες ων προγόνων του ήταν Εβραϊκές , Μογγολικές, Λιθουανικές και Γαλλικές. Αυτός ήταν ο λόγος της απέλασης του από την Λιθουανική κυβέρνηση. Τα επίσημα αρχεία δείχνουν πως η καταγωγή του έλκει Βαλτικών – Γερμανικών στοιχείων, Εσθονικών, Λιθουανικών, Γαλλικών και Γερμανικών.
Η περίοδος του 17ου αιώνα ήταν κρίσιμη για τους Εβραίους που προσπαθούσαν να αποκτήσουν δικαιώματα στην Γαλλία έπειτα από προηγούμενους διωγμούς, επιστροφές και ξανά διωγμούς. Πολλές Εβραϊκές οικογένειες αναγκάστηκαν να μεταστραφούν στον Καθολικισμό προκειμένου να στεριώσουν αρχίζοντας να δραστηριοποιούνται για την επιβίωση τους. Η Εβραϊκή εγκυκλοπαίδεια αναφέρει 250.000 μεταστροφές στον Χριστιανισμό που έλαβαν μέρος τον 19ο αιώνα. Αυτή η πράξη δεν ήταν τόσο εύκολη για έναν λαό που το πείσμα του, για την διατήρηση της θρησκείας του ήταν ίσως το πιο δυνατό μέσα στην ιστορία. Η μεταστροφή σημαίνει επίσης πως οι επόμενες γενεές δεν εξασκούν τα ήθη και τις παραδόσεις τους, οπού έτσι αποκόπτονται συναισθηματικά από την θρησκεία και την ιστορία που φέρει αυτή. Ο Marx στο Εβραϊκό ζήτημα αντιμετώπιζε την διεκδίκηση των δικαιωμάτων των Εβραίων, με μια οπτική ματιά ενός Γερμανού πολίτη που έβλεπε μια απειλή ( κατά αυτόν καπιταλιστική) , χωρίς να σκέφτεται τις αγωνίες του πατέρα του, που αναγκάστηκε να μεταστραφεί στον Προτεσταντισμό. Επιζητούσε ο Εβραίος να πάψει να έχει σχέση με το εμπόριο, αλλά δεν επιζητούσε να σταματήσει ο Γερμανός να είναι υπέρ – παραγωγικός. Aναρωτιόνταν τι παραπάνω δικαιώματα ζητούσαν οι Εβραίοι από αυτά που τους είχαν ήδη παραχωρηθεί.
Ο Άλφρεντ Ρόζενμπερκ στο βιβλίο του αναφέρει ορισμένα στοιχεία που έχει αντλήσει από την πραγματικότητα. Είναι αλήθεια πως ο φιλελευθερισμός της Γαλλικής Επανάστασης βοήθησε την ομαλή διαβίωση και τα δικαιώματα των Εβραίων να κατοχυρώσουν την ιδιοκτησία τους, που κατάσχονταν συνεχώς για πολλούς αιώνες. Είναι αλήθεια πως ορισμένοι Εβραίοι συμμετείχαν στον Ελευθεροτεκτονισμό, ο οποίος αρχικά δεν ήταν ανοιχτός προς τους Εβραίους. Η φιλοσοφία του Ελευθεροτεκτονισμού πατούσε σε αρχές όπως η αλληλεγγύη και η ισότητα, που σαν αξίες κρατούσαν μια συνοχή στον Εβραϊσμό. Και γιατί άλλωστε να μην ήταν εφόσον το πνεύμα του Διαφωτισμού υποστήριζε το δικαίωμα στην ιδιοκτησία και την παύση των θρησκευτικών προκαταλήψεων; Στις τάξεις των Μπολσεβίκων υπήρχαν προσωπικότητες που είχαν Εβραϊκές ρίζες όπως ο Τρότσκι που ο πατέρας του ήταν ένας εύπορος αγρότης και ο Λένιν με γονείς που ήταν κρατικοί υπάλληλοι. Η κατάληξη σε -berg είναι συνήθως Ασκενάζι – Γερμανικής προέλευσης λέξη που σημαίνει το βουνό ο λόγος.
Ο Ρόζενμπερκ βλέποντας τους Μπολσεβίκους που δήμευσαν την περιουσία της οικογένειας του ίσως ένιωσε όπως ο Marx αλλά με μια αντίστροφη ψυχολογία. Ο πατέρας του Marx ήταν ένας κρατικός υπάλληλος ενώ ο πατέρας του Ρόζενμπερκ ήταν ένας έμπορος, κάτι που διαμορφώνει επίσης την αντίληψη κάποιου. Η κατάσχεση της ιδιοκτησίας ήταν κάτι που συνέβαινε από την μεσαιωνική εποχή για τους Εβραίους, που είχαν μάθει να διαβιώνουν στις περιοχές που «φιλοξενήθηκαν» σαν ιδιώτες – έμποροι. Σε περίπτωση λοιπόν που οι πρόγονοι του Ρόζενμπεργκ ήταν Εβραίοι, η κατάσχεση της ατομικής ιδιοκτησίας ήταν κάτι που ανακαλούσε άσχημες μνήμες στην οικογένεια του που είχε καταφέρει να βρει μια στεριά.
Οι Ρόζενμπερκ γνωρίζοντας τις σχέσεις Εβραϊσμού και ελευθεριακών τρόπων σκέψης ίσως να ανέπτυξαν μια εσωτερική οργή για κάτι που επίσης ήθελαν να αποβάλλουν. Ίσως οι πρόγονοι του πατέρα του να ήθελαν να αποκοπούν από τον Εβραϊσμό, όπως ένας Αμερικάνος πολίτης με Μεξικάνικες ρίζες μπορεί να αρνείται την καταγωγή του κάνοντας διακρίσεις εις βάρος των Μεξικανών. Όπως ένας Αλβανός πολίτης στην Ελλάδα μπορεί να ταυτίζεται με την Χρυσή Αυγή κάνοντας άσχημα σχόλια για τους Αλβανούς.
Μήπως τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών είναι κάτι βαθύτερο που δεν μπορεί να χωρέσει ο ανθρώπινος νους; Ο Ρόζενμπερκ δόμησε τον μύθο της Έβραιομασωνίας που είναι κομμουνιστική. Εκείνος είναι που μελέτησε το Ταλμούδ εκδίδοντας το βιβλίο «Ταλμούδ και ανηθικότητα» (1920). Τάχθηκε επίσης κατά της ομοφυλοφιλίας σε μεγάλο βαθμό που την θεωρούσε σαν εμπόδιο της Νορδικής επέκτασης του Άριου πολιτισμού. Η ομοφυλοφιλία στην περίπτωση του Χούβερ αποδείχτηκε σημαντική ως προς το μένος που είχε ενάντια στους κομμουνιστές και στους ομοφυλόφιλους.
H μητέρα του γνωστού Γάλλου φυλετιστή Άρθρουρ Γκομπινώ κατάγονταν από μια οικογένεια μη ευγενών που διέμενε στην τότε αποικία της Γαλλίας Αϊτή και ένιωθε μεγάλο φόβο αν έχει κληρονομήσει τα γονίδια της . Η ρίζα του ρατσισμού είναι ο φόβος. Ο φόβος μιας ταυτότητας που είναι δομημένη σύμφωνα με στέρεες εντυπώσεις. Η εντύπωση του «φιλάργυρου» που συνοδεύει τον Εβραίο είναι μια μίμηση της ιδέας της φιλαργυρίας που συνήθως ενυπάρχει σαν τάση σε όλη την ανθρωπότητα. Η εντύπωση του «δαιμονικού αλμπίνου» συνδέει αυτά τα άτομα, σαν φορείς ασθενειών λόγω της άγνοιας της φύσης τους. Η ιδέα του νεοέλληνα που δίνει τα φώτα του, αντανακλά σε μια πλάνη – εντύπωση που έχει για τους Αρχαίους Έλληνες. Η εντύπωση του τεμπέλη Έλληνα βασίζεται σε μια άγνοια αυτού που επιδίδει αυτόν τον χαρακτηρισμό, αλλά και του ίδιου του Έλληνα για τον τρόπο σχηματισμό της νοοτροπίας του. Ο Πλάτωνας παρατήρησε τις παθολογίες μιας κοινωνίας που υπάρχουν και σήμερα μαζί με τα άκρα που την συνέθεταν. Σύμφωνα με αυτές τις παθολογίες έγραψε την Πολιτεία, θέλοντας να μην υπάρχουν σε αυτήν ποιητές όπως ο Όμηρος που κατηγορούσαν τους θεούς μέσω των ποιημάτων τους. Ο Πλάτωνας είχε «διαβάσει» καλά την απόδοση ευθυνών στους άλλους, κάτι που κρατά στην Ελλάδα καλά μέχρι σήμερα. Όταν κατανοήσουμε τις αιτίες των στέρεων εντυπώσεων που έχουμε σχηματίσει , τότε θα είναι εύκολο να αποβάλλουμε και τις φοβίες που έχουμε για αυτές. Με την γνώση και την αποδοχή του εαυτού και του άλλου. Αυτό άλλωστε δεν είναι και το νόημα του Χριστιανικού ρητού αγαπάτε αλλήλους ως εαυτόν;
*Δημήτρης Παππάς είναι κοινωνιολόγος