Cohen.gr Σάββατο 9.11.2017
Protocols Without Zion*

Η αλήθεια που κανένας αντισημίτης δεν θα σας πει αυτές τις μέρες:

Οι Παλαιστίνιοι Άραβες άρχισαν να ενδιαφέρονται πραγματικά για την Ιερουσαλήμ μόνο μετά το 1967.

Οσο η πόλη ήταν υπό ιορδανική κυριαρχία, 1949-1967 (μετά την εισβολή και ήττα των πέντε αραβικών στρατών που προσπάθησαν στρατιωτικά να εξαλείψουν το νεοσύστατο μικρό εβραϊκό κράτος και να εξοντώσουν τους 600.000 κατοίκους του επιζώντες του Ολοκαυτώματος), οι Παλαιστίνιοι δεν είχαν καμία συγκεκριμένη αξίωση για την κατοχή της Ιερουσαλήμ από την Ιορδανία. Οπως, επίσης, δεν έκαναν καμία αναφορά για ‘απελευθέρωση’ της Γάζας που τότε κατέχονταν από την Αίγυπτο ή και ολόκληρης της Δυτικής Οχθης που επίσης κατέχονταν από την Ιορδανία. Ούτε είχαν κάποια άλλη ρητή αξίωση ειδικά επάνω στην πόλη, ούτε βέβαια είχαν κάποιο ρητό αίτημα για δημιουργία κράτους Παλαιστίνη ή πολύ περισσότερο κάποιο αίτημα για 'Ιερουσαλήμ, πρωτεύουσα του κράτους Παλαιστίνη'. Μέχρι οι Αραβες της περιοχής να αποφασίσουν στη δεκαετία του 1960 να υιοθετήσουν το brand name 'Παλαιστίνιοι', ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν πραγματικά για την Ιερουσαλήμ.

Στην πραγματικότητα, ξέρετε πότε ο Αραφάτ και η οργάνωσή του, η PLO (Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ΟΑΠ) ανακήρυξαν την Ιερουσαλήμ ως 'πρωτεύουσα του κράτους της Παλαιστίνης'; Μόνο το 1988 έγινε αυτό, τότε μίλησαν πρώτη φορά για 'Ιερουσαλήμ, πρωτεύουσα του παλαιστινιακού κράτους'.

Το γεγονός πως οι Παλαιστίνιοι δεν ενδιαφέρονταν για την Ιερουσαλήμ μέχρι να την καταλάβουν οι Εβραίοι το 1967, φαίνεται ανάγλυφα στον Πρώτο Καταστατικό Χάρτη της PLO του 1964. Οπως προκύπτει από το άρθρο 24 του πρώτου Χάρτη της PLO (ένα κείμενο-διακήρυξη αρχών ταγμένη στον παναραβισμό), ό,τι κατεχόταν από φίλιες δυνάμεις, Ιορδανία και Αίγυπτο, έμενε έξω από κάθε ‘παλαιστινιακή’ διεκδίκηση:

Article 24: This Organization does not exercise any territorial sovereignty over the West Bank in the Hashemite Kingdom of Jordan, on the Gaza Strip or in the Himmah Area. https://archive.is/RAolS#selection-371.0-371.293

Αρθρο 1: Η Παλαιστίνη είναι μια αραβική πατρίδα που δεσμεύεται από ισχυρούς αραβικούς εθνικούς δεσμούς με τις υπόλοιπες αραβικές χώρες, με τις οποίες μαζί συναποτελούν τη μεγάλη αραβική πατρίδα.

Αρθρο 12: Η αραβική ενότητα και η απελευθέρωση της Παλαιστίνης είναι δύο συμπληρωματικοί στόχοι· ο κάθε ένας στόχος προετοιμάζει την επίτευξη του άλλου. Η αραβική ενότητα οδηγεί στην απελευθέρωση της Παλαιστίνης και η απελευθέρωση της Παλαιστίνης οδηγεί στην αραβική ενότητα. Ολοι πρέπει να εργάζονται και για τους δύο στόχους δίπλα-δίπλα.

Οποιος διαβάσει ολόκληρο τον Πρώτο Χάρτη της PLO του 1964, θα διαπιστώσει ότι η Ιερουσαλήμ δεν αναφέρεται ούτε μία φορά, με οποιοδήποτε όνομα, και καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει γι' αυτήν. Μέχρι τότε η λεγόμενη ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση αφορούσε τη γη του Αλλάχ στην οποία ιδρύθηκε το Ισραήλ το 1948 στην οποία «κανένας άπιστος Γιαχουντί δεν μπορούσε να πατήσει τα βρωμερά του πόδια» (λόγια του Αραφάτ, του χιτλερικού Μουφτή θείου του και του Αμπάς, όχι δικά μας). Και όταν το 1964 είπαν στον Πρώτο Χάρτη της PLO τη λέξη ‘απελευθέρωση’ για πρώτη φορά, εννοούσαν 'απελευθέρωση όλης της Παλαιστίνης', - 'απελευθέρωση' σήμαινε ότι ήθελαν να διώξουν τους Εβραίους από παντού και να καταστρέψουν το κράτος τους, και όχι να φτιάξουν το δικό τους παλαιστινιακό κράτος. - 'απελευθέρωση' σήμαινε, επίσης, ένωση των εδαφών που κατείχαν οι Εβραίοι -όλων των εδαφών’- με τις άλλες αραβικές πατρίδες. Το λέει καθαρά στο Καταστατικό της PLO:

- Article 2: Palestine, with its boundaries at the time of the British Mandate, is a indivisible territorial unit. - Article 3: The Palestinian Arab people has the legitimate right to its homeland and is an inseparable part of the Arab Nation. - Article 25: This Organization is in charge of the movement of the Palestinian people in its struggle to liberate its homeland in all liberational, organizational, and financial matters, and in all other needs of the Palestine Question in the Arab and international spheres.

Ηθελαν «όλη την Παλαιστίνη»; Οχι ακριβώς. Μπορεί να μιλούσαν για «την αδιάσπαστη ενότητα του αραβικού έθνους» και το «αδιαίρετο» της περιοχής της Βρετανικής Εντολής, όμως έξω από τα σχέδιά τους για 'απελευθέρωση' άφηναν και ολόκληρη την Ιορδανία, -εκτός από τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, που προαναφέρθηκε.

Διότι, όταν στους Αραβες δόθηκε αμέσως μετά τον Β’ΠΠ, κατά παράβαση των συνθηκών, το 78% της περιοχής που προοριζόταν για τους Εβραίους, για να φτιαχτεί η σημερινή Ιορδανία, οι Αραβες υποσχέθηκαν ότι δεν θα ζητούσαν τίποτε άλλο. Το Βασίλειο της Ιορδανίας φτιάχτηκε με όλες τις τιμές και με την βρετανική ιμπεριαλιστική βοήθεια, και με την προϋπόθεση να μην ζητήσουν τίποτε άλλο μετά οι 'Ιορδανοί Παλαιστίνιοι' Αραβες.

Φυσικά, δεν τήρησαν το λόγο τους. Οχι μόνο έδιωξαν βίαια όλους τους Εβραίους Mizrahi από τα δικά τους εδάφη, περίπου 800.000 ανθρώπους, -η πραγματική εθνοκάθαρση για την οποία δεν μιλάει κανείς-, (βλ. ‘Μια πραγματική εθνοκάθαρση: Οι ξεχασμένοι Εβραίοι Mizrahi πρόσφυγες από τον αραβικό κόσμο, περίπου 850.000’, αλλά εξακολουθούν να προσπαθούν αυτή τη μικρή λωρίδα γης που δόθηκε στους Εβραίους να την πνίξουν στο αίμα. Επειδή έτσι λέει ο Αλλάχ.

 

Βρετανική Εντολή: Αυτή ήταν η περιοχή που προοριζόταν για τους Εβραίους, αρχικά, και όλη η υπόλοιπη Μέση Ανατολή θα ήταν των Αράβων, όπως κι έγινε: Πράγματι, μέχρι το 1948, οι Άραβες απέκτησαν τα δικά τους κράτη, Ιορδανία, Ιράκ, Λίβανος, Συρία, αλλά οι Εβραίοι όχι. Όταν στους Άραβες, κατά παράβαση των συνθηκών, δόθηκε το 78% της περιοχής που προοριζόταν για τους Εβραίους (η σημερινή Ιορδανία), οι Αραβες υποσχέθηκαν ότι δεν θα ζητούσαν τίποτε άλλο. Ναι, το είδαμε.

Από αυτό το μικρό τμήμα εδάφους (το 12% της ιστορικής Παλαιστίνης, το οποίο, παρεμπιπτόντως, αντιστοιχεί σε λιγότερο από 0,2% τοις εκατό της συνολικής γης που κατέχουν τα 24 αραβικά-μουσουλμανικά κράτη της Μέσης Ανατολής με τα 300 εκατομμύρια πληθυσμό), με το οποίο οι Εβραίοι έχουν και είχαν πάντα ιστορικούς, θρησκευτικούς και πολιτιστικούς δεσμούς, οι επιζώντες του Ολοκαυτώματος ήθελαν ένα μικρό ποσοστό, γη που άλλωστε είχαν ξεκινήσει να αγοράζουν τα προηγούμενα 70 ή 80 χρόνια, και σε μεγάλο βαθμό ήταν ιδιωτική τους περιουσία.

Το υπόλοιπο έδαφος που τους είχε επιδικαστεί με τη σύμφωνη γνώμη του ΟΗΕ και με αμέτρητες διεθνείς συμφωνίες, ήταν κυρίως έρημος και μη καλλιεργήσιμες εκτάσεις.

Οι Εβραίοι αγόραζαν τη γη σιγά-σιγά. Δείτε τις ιδιοκτησίες τους αριστερά την περίοδο 1933-1939, και στο κέντρο το 1944. Πιο νόμιμα δεν γινόταν. Δεξιά το Partition Plan του 1947. Προσέξτε πως συμπίπτουν οι αγορασμένες περιοχές με την πρόταση του ΟΗΕ για μοίρασμα της γης. Ο χωρισμός της γης σύμφωνα με το Partition Plan ήταν δίκαιος. Οι Εβραίοι θα έπαιρναν τη μισή περίπου γη στις περιοχές που η πλειοψηφία ήταν εβραϊκή, και οι Αραβες την άλλη μισή γη στις περιοχές που η πλειοψηφία ήταν αραβική.

Υπόψη, η έκταση που θα τους δινόταν είναι περίπου όσο είναι η Θεσσαλία (και το σημερινό Ισραήλ δεν είναι μεγαλύτερο από την Πελοπόννησο, να φανταστείτε). Οι Εβραίοι ήταν πάνω από το 30% του συνολικού πληθυσμού και αναμφισβήτητα πλειοψηφία στις περιοχές που το Partition Plan είχε αποδώσει σε αυτούς. Και υπήρχαν, επίσης, πολλοί Εβραίοι 'Ισραηλινοί σε αναμονή', όπως εκείνοι που τους είχε απαγορευτεί η είσοδος και ζούσαν έγκλειστοι σε στρατόπεδα στην Κύπρο, αλλά και χιλιάδες πρόσφυγες (Displaced Persons) σε στρατόπεδα στην Ευρώπη.

Τώρα, μπορεί να σκεφτεί κανείς: Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός, που του χαρίζουν λ.χ. μια ολόκληρη πόλη, ας πούμε την Αθήνα, κι αυτός κάνει φασαρία επειδή έρχονται δυο οικογένειες επιζώντων του Ολοκαυτώματος να κατοικήσουν σε μια μικρή παράγκα μεγέθους τηλεφωνικού θαλάμου, κάπου κοντά στα όρια της πόλης;

Διότι, αυτό συνέβη, αναλογικά. Οι Αραβες πήραν το 99, 84% των εδαφών, και όταν το 1947-1948 ήρθε η ώρα να δείξουν στη διεθνή κοινότητα ότι μπορούν να ζήσουν δίπλα σε μια χούφτα Εβραίους, εκείνοι είπαν 'Οχι', άρχισαν ταραχές και φασαρίες, ξεκίνησαν τζιχάντ και τρομοκρατία επί αμάχων Εβραίων, άρχισαν να σκοτώνουν τους άπιστους Γιαχουντί σε αιματηρά πογκρόμ, και στο τέλος επιτέθηκαν με πέντε στρατούς πέντε κρατών σε μια κοινότητα 600.000, κυρίως επιζώντων των στρατοπέδων, που ο διεθνής νόμος και ο ΟΗΕ και αμέτρητες διεθνείς συμφωνίες τους είχε επιδικάσει μια έκταση όχι μεγαλύτερη από την Θεσσαλία για να χτίσουν το δικό τους κράτος.

Και από αυτό το 3%, ήθελαν μόνο το μισό, ίσα-ίσα για να συνεχίσουν να χτίζουν το βιος τους οι 600.000 άνθρωποι που επιβίωσαν από το Ολοκαύτωμα.

Ας επιστρέψουμε στο 1964. Η PLO, λοιπόν, μιλούσε για ‘απελευθέρωση’ της περιοχής της Βρετανικής Εντολής, πλην Ιορδανίας, πλην Γάζας και πλην Δυτικής Οχθης. Και ορθώς. Αφού τότε το ζήτημα ήταν ‘η μεγάλη αραβική πατρίδα’ και όχι η δημιουργία ξεχωριστού παλαιστινιακού κράτους.

Και, συνεπώς, πολύ ορθά, δεν ενδιαφέρονταν (ακόμη) για την Ιερουσαλήμ.

Οι Παλαιστίνιοι, άλλωστε, όπως γνωρίζουν όλοι όσοι κατέχουν στοιχειωδώς την Ιστορία της περιοχής, διακινούν έναν μύθο πως δήθεν το Temple Mount βρίσκεται σε κίνδυνο. Αυτό έχει τις ρίζες τους στην δεκαετία του 1920, και ήταν μια κατασκευή του γνωστού Μουφτή της Ιερουσαλήμ Haj Amin al-Husseini, του φίλου, συνεργού, προστατευόμενου και στρατολόγου του Χίτλερ και των Ναζί.

Σε κίνδυνο, βέβαια, ήταν μόνο όταν το κατείχαν οι Αραβες, όταν η πόλη ήταν judenrei, μεταξύ 1949-1967, όταν είχαν διώξει όλους τους Εβραίους και είχαν καταστρέψει κάθε τι που θύμιζε εβραϊκή παρουσία, μεταξύ τους και 54 συναγωγές. Η αλήθεια είναι ότι μόνο μετά το 1967, η πρόσβαση είναι ελεύθερη για όλους, εκτός (στο Θεό σας) εκτός από τους ... Εβραίους. Οι Εβραίοι διευκολύνουν τους πάντες να πάνε να προσκυνήσουν εκεί, ειδικότερα τους μουσουλμάνους, και απαγορεύουν μόνο στους δίκούς τους πολίτες να πάνε εκεί για να προσευχηθούν.

Την εποχή που το Temple Mount το κατείχαν οι Ιορδανοί, 1949-1967, ο 'τρίτος ιερότερος τόπος του Ισλάμ', ήταν τόσο παραμελημένος ώστε έβλεπε κανείς μόνο γρασίδι, βρώμα, εγκατάλειψη και δυσωδία. Κανείς δεν το επισκεπτόταν, κανείς δεν το φρόντιζε, ήταν ένα έρημο ρημαγμένο μέρος. Ούτε προσκυνητές υπήρχαν.

Δείτε φωτογραφίες και βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=k9QbOCrpdlQ

- Dome of the Rock in disrepair in 1954 https://www.youtube.com/watch?v=NS3jQ4YlQy0

Κανένας Αραβας μουσουλμάνος ηγέτης ή άλλη προσωπικότητα δεν επισκέφτηκε την Ιερουσαλήμ, όσο ήταν υπό ιορδανική κυριαρχία, βλ. 'If Jerusalem weren’t Israeli, would Muslims want it?', The Boston Globe, 11/12/2017

Καθηγητής-ειδικός στη Μέση Ανατολή εξηγεί το pattern για το δήθεν ενδιαφέρον από την πλευρά των μουσουλμάνων από την εποχή του Μωάμεθ το 620 μ.Χ., στις δυναστείες, στην εποχή των Σταυροφόρων, στην βρετανική κατοχή, μέχρι το σήμερα και την εμπλοκή του εβραϊκού κράτους: http://www.danielpipes.org/343/jerusalem-means-more-to-jews-than-to-muslims

«Οι μουσουλμάνοι δείχνουν θρησκευτικό ενδιαφέρον για την Ιερουσαλήμ μόνο όταν εξυπηρετούνται τα πρακτικά τους συμφέροντα. Οταν οι λόγοι για το ενδιαφέρον αυτό παύουν να υπάρχουν, το ίδιο λήγει και το όποιο ενδιαφέρον για την Ιερουσαλήμ. Αυτό το μοτίβο επαναλαμβάνεται συνεχώς, έχει συμβεί τουλάχιστον πέντε φορές στους 14 αιώνες που υπάρχει το Ισλάμ».

Η Ιερουσαλήμ εμφανίζεται στη Βίβλο εκατοντάδες φορές κάτω από διάφορα ονόματα, ενώ δεν εμφανίζεται καθόλου στο Κοράνι, ούτε μία φορά, και κάτω από κανένα από τα τέσσερα ονόματα με τα οποία είναι γνωστή στα αραβικά:

- ούτε σαν 'Beis Almaquds' (ο οίκος του Ναού), ένα όνομα που εμφανίζεται σε ένα hadith (ισλαμικό προφορικό νόμο), - ούτε σαν 'Ilya', μια σύντομη εκδοχή της 'Ilya Capitolina', το όνομα που δόθηκε στην πόλη από τους Ρωμαίους, - ούτε σαν 'Orshalem', που χρησιμοποιούνταν από τους Χριστιανούς, - ούτε σαν 'Al Quds', που είναι το πιο πρόσφατο όνομα, αλλά κι αυτό έχει εβραϊκή ρίζα!

Το σημείο στο οποίο οι Εβραίοι έκτισαν δύο Ναούς (και Χριστιανοί έκτισαν αργότερα εκεί εκκλησίες), έγινε κάποια στιγμή μετά το 1967 «η τρίτη ιερότερη πόλη του Ισλάμ», επειδή σύμφωνα με τον μύθο «στο όνειρο του ο Μωάμεθ πέταξε με το τεράστιο άλογο el Burak στον Εβδομο Ουρανό». Δυστυχώς τα ΜΜΕ και τα κράτη διστάζουν να θέσουν ερωτήματα για την βάση το μύθου του ταξιδιού τα μεσάνυχτα και του τεράστιου ιπτάμενου άλογου, el Burak. Οι Μουσουλμάνοι έχουν αποδεχθεί πολλούς μύθους και ερμηνείες του Κορανίου σύμφωνα με τις ανάγκες και την φαντασία τον μουλάδων τους.

Όμως μόνο μετά το 1967, εξαιτίας της πονηριάς του Γιάσερ Αραφάτ, οι Μουσουλμάνοι ισχυρίστηκαν ότι η Ιερουσαλήμ είναι η Τρίτη πιο ιερή πόλη τους δίνοντας βάση και σε έναν άλλον μύθο δηλαδή ότι ένα ανύπαρκτο έθνος στην πραγματικότητα είναι έθνος με ιστορία. Ποτέ δεν δημιούργησαν στο παρελθόν πρωτεύουσα στην Ιερουσαλήμ οι Μουσουλμάνοι κατακτητές όταν είχαν τον έλεγχό της. Αρκεί να δει κανείς το γρασίδι που φυτρώνει ανάμεσα στις πέτρες των πεζόδρομων σε παλιές φωτογραφίες. Τα πλήθη των Μουσουλμάνων δεν πήγαιναν εκεί μέχρι να διαμορφώσουν την εικόνα οι ηγέτες τους ότι η Ιερουσαλήμ είναι η τρίτη πιο ιερή πόλη τους.

Οι Εβραίοι έδωσαν πίσω στους Ιορδανούς και στο ίδρυμά τους (το Waqf) το Temple Mount, μόλις 10 μέρες μετά το τέλος του Πολέμου των Εξι Ημερών; Γιατί να το κάνουν αυτό;

(Απάντηση: Για τους ίδιους λόγους που έδωσαν το 94% των εδαφών που είχαν καταλάβει το 1967, και δίνουν και το υπόλοιπο 6%: Για τους ίδιους λόγους που προτείνουν να δώσουν πίσω τα Υψώματα του Γκολάν, σε αντάλλαγμα ειρήνη με την Συρία. Για τους ίδιους λόγους που δίνουν μέχρι και το 98% της Δυτικής Οχθης και για τους ίδιους λόγους που έδωσαν και ολόκληρη χερσόνησο του Σινά πίσω, αυτοί οι επεκτατιστές' και 'αποικιοκράτες' που δήθεν κάνουν το 'Μεγάλο Ισραήλ' κ.λπ.: Γιατί πιστεύουν ότι με καλοπιάσματα ίσως πετύχουν αντάλλαγμα με αυτό το μόνο που θέλουν: τη σύναψη συνθήκης ειρήνης και να τους αφήσουν ήσυχους να αφοσιωθούν στα επιτεύγματά τους, αλλά ας μην ξεφεύγουμε τώρα)

Οι Εβραίοι, λοιπόν, δεν μπορούν να προσεύχονται στο Temple Mount, γιατί έχουν επιβάλλει απαρτχάιντ ... στους εαυτούς τους!

Μπορούν να πηγαίνουν εκεί μόνο 3 ή 4 ώρες τη μέρα, μόνο το πρωί (και όχι το απόγευμα που οι άνθρωποι έχουν ελεύθερο χρόνο μετά τη δουλειά τους), και αυτό όχι όλες τις μέρες της εβδομάδας. Απαγορεύεται να πηγαίνουν το Σάββατο, που είναι μέρα για προσευχή και θρησκευτικά καθήκοντα για τους Εβραίους, απαγορεύεται να πηγαίνουν την Παρασκευή επειδή είναι η ιερή μέρα των μουσουλμάνων, και απαγορεύεται να πηγαίνουν στις γιορτές των μουσουλμάνων. Μπορούν να μπουν μόνο σε μικρά γκρουπ των 8 ή 10 ατόμων, και αυτό διότι πρέπει πάντα να συνοδεύονται από αστυνομικούς και αξιωματούχους του waqf για να μην πηγαίνουν σε σημεία που προσεύχονται οι μουσουλμάνοι, όπως επίσης και να μην φοράνε κιπά και σάλια προσευχής και άλλα αντικείμενα πίστης, και να μη δείχνουν δημόσια τα teffilin (φυλακτήρια προσευχής). Και, βέβαια, απαγορεύεται να προσεύχονται δημόσια, έστω και σιωπηλά, διότι εξαγριώνονται οι μουσουλμάνοι. Αυτά όλα, μόνο για τους Εβραίους -όχι για τους τουρίστες ή για τους Χριστιανούς.

Σε ένα συγκεκριμένο μνημείο δεν μπορούν να πάνε καθόλου, μπορούν να φτάσουν μόνο μέχρι το έβδομο σκαλοπάτι.

Αντίθετα, οι μουσουλμάνοι είναι ελεύθεροι να πηγαίνουν οποιαδήποτε ώρα της μέρας, επτά ημέρες την εβδομάδα, χρησιμοποιώντας τις 10 από τις 11 πύλες εισόδου, και μπορούν να κάνουν πικ-νικ, να τρώνε φαγητά, τα παιδιά να παίζουν ποδόσφαιρο, να αράζουν στην αυλή για ώρες, να αφήνουν σκουπίδια, να κάνουν φασαρία κ.ο.κ.

Αυτό που είχε σημασία, βέβαια, ήταν ότι όταν την είχαν οι Άραβες την πόλη, Εβραίος ή Χριστιανός δεν μπορούσε καν να πλησιάσει, ότι ήταν απολύτως judenrein.

Μόνο όταν την ανακατέλαβαν οι Εβραίοι, οι Αραβες άρχισαν να φωνάζουν. Και -το σημαντικότερο- σε αντίθεση με τότε, τώρα, σήμερα, από το 1967 και μετά, μπορούν και το επισκέπτονται χιλιάδες Αραβες και μουσουλμάνοι κάθε μέρα. Οταν ήταν υπό ιορδανική κατοχή, οι Εβραίοι δεν μπορούσαν, τους είχε απαγορευτεί. Οι μουσουλμάνοι ποτέ δεν προστάτευαν την «τρίτη ιερή περιοχή τους» και «την πρώτη qibla». Το σύνολο του συγκροτήματος ήταν ως επί το πλείστον άδειο, παραμελημένο και ετοιμόρροπο. Ούτε προσκυνητές υπήρχαν. Πολύ σπάνια πήγαιναν. Απλά δεν τους ενδιέφερε. Αρχισαν να ενδιαφέρονται μόνο όταν το κατέλαβαν οι Εβραίοι. Κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα τεταμένης περιόδου από το 2000 έως το 2003, το Ισραήλ απαγόρευσε την είσοδο όλων των Εβραίων στο Ορος του Ναού, εντελώς. Καμία διεθνής ομάδα ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ για αυτήν την άρνηση της θρησκευτικής ελευθερίας στους Εβραίους, και φυσικά ποτέ καμιά ομάδα δεν βρήκε να πει έναν καλό λόγο για αυτήν την απολύτως συνετή συνειδητή χειρονομία του Ισραήλ προς τους Αραβες. Αντίθετα, οι λιγοστές ελεγχόμενες επισκέψεις Εβραίων το 2014 και το 2015 -μόνο στο Temple Mount, και ποτέ μέσα στα τζαμιά- χαρακτηρίζονται σαν 'τσουνάμι πλήθους' και λοιπές ανοησίες, μόνο για να διαιωνίζουν τις αραβικές δεισιδαιμονίες.

- Οι ίδιοι οι αξιωματούχοι του waqf, οι Ιορδανοί φύλακες που είναι επιφορτισμένοι με την φύλαξη και την σωστή διαχείριση, χτυπάνε Εβραίους αν τολμήσουν να πλησιάσουν ... https://www.youtube.com/watch?v=mFpyqPS487s

... και η χειρονομία με τα τρία δάχτυλα που κάνουν με άγριες διαθέσεις εναντίον των Εβραίων είναι ευθεία αναφορά στους τρεις Εβραίους εφήβους που είχαν απαγάγει και δολοφονήσει το καλοκαίρι του 2014 https://www.youtube.com/watch?v=mpNROFwrzAI

Το διαδίκτυο είναι γεμάτο από παρόμοια βίντεο: Πάντα οι μουσουλμάνοι διαμαρτύρονται και παρενοχλούν και ασκούν ψυχολογική και συχνά σωματική βία, και πάντα οι Ισραηλινοί αστυνομικοί συλλαμβάνουν Εβραίους, για να μην δυσαρεστήσουν τους Αραβες.

- More Temple Mount Harassment (of Jews by Muslims), 14/04/2015 https://www.youtube.com/watch?v=fyhtK8-lm9M

- Jew Arrested for Praying on the Temple Mount, 28/10/2015 https://www.youtube.com/watch?v=u_eaWtC521U

Το γεγονός είναι, λοιπόν, πως όταν είχαν πλήρη έλεγχο, δεν ενδιαφέρονταν καθόλου. Μόλις το κατέλαβαν οι Εβραίοι, τότε άρχισαν να χαλάνε τον κόσμο και να επαναστατούν με το παραμικρό.

Και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να βλέπουν το 'τρίτο ιερότερο χώρο' τους επάνω σε κύπελλα ποπ-κορν, σε διαφημίσεις για κινητή τηλεφωνία κ.ά.

Περισσότερος παλαιστινιακός 'σεβασμός' εδώ: Temple Mount Worship Or Desecration?, 28/06/2016 http://www.israellycool.com/2016/06/28/temple-mount-worship-or-desecration/

... και εδώ, με ρίψεις αντικειμένων, τραυματισμούς και άλλα που σέβονται την ‘τρίτη πρώτη κίμπλα’: Palestinians hurl chairs, stones from Al-Aqsa Mosque, injuring tourist, cop, 07/06/2018 https://www.timesofisrael.com/palestinians-hurl-chairs-stones-from-al-aqsa-mosque-injuring-tourist-cop/

Οσο για τους Χριστιανούς: Οι Χριστιανοί, όλες οι κοινότητες και όλα τα δόγματα, λατρεύουν την ελευθερία της θρησκευτικής έκφρασης που υπάρχει στο Ισραήλ ('Christians laud freedom of worship in Israel'), 28/12/2016. σύμφωνα με όλες τις έρευνες. http://en.europe-israel.org/2016/12/28/christians-laud-freedom-of-worship-in-israel/

Το Ισραήλ είναι στην πραγματικότητα η μόνη χώρα της Μέσης Ανατολής όπου οι χριστιανικοί πληθυσμοί είναι ασφαλείς, ευημερούντες και συνεχώς αυξανόμενοι. http://www.cbs.gov.il/statistical/populationeng.htm

Ο πατέρας Gabriel Naddaf από τη Ναζαρέτ εξηγεί στα Ηνωμένα Εθνη, 29/10/2014: https://www.unwatch.org/nazareth-priest-tells-u-n-in-arabic-israel-is-only-country-in-mideast-where-christians-live-in-safety/

«Γνωρίζετε ότι κατά τα τελευταία χρόνια περίπου 100.000 χριστιανοί σκοτώνονται ετησίως; Αν κοιτάξουμε τη Μέση Ανατολή, κύριε Πρόεδρε, συνειδητοποιούμε ότι υπάρχει μόνο ένα ασφαλές μέρος όπου οι Χριστιανοί δεν διώκονται. Ενα μόνο μέρος όπου προστατεύονται, απολαμβάνουν την ελευθερία της λατρείας και της έκφρασης, ζουν ειρηνικά και δεν υποβάλλονται σε δολοφονίες και γενοκτονία. Είναι το Ισραήλ, η χώρα στην οποία ζω κι εγώ. Το εβραϊκό κράτος είναι το μοναδικό μέρος όπου οι Χριστιανοί των Αγίων Τόπων ζουν με ασφάλεια».

Από την άλλη, τα γεγονότα αυτά, μόνο στους πραγματικά απληροφόρητους και αδαείς για τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή προκαλούν έκπληξη. Οποιος γνωρίζει έστω και λίγο την παλαιστινιακή κοινωνία, σίγουρα έχει καταλάβει πόσο μεγάλο ρόλο παίζει η θρησκεία στους Αραβες μουσουλμάνους.

Ο διαχωρισμός πολιτικής και ισλαμικού θρησκευτικού νόμου στην πραγματικότητα θα αποτελέσει ένα ... θαύμα, εάν και όταν συμβεί, κάποια στιγμή στο μέλλον. Π.χ.

Στην πρώτη παλαιστινιακή διακήρυξη του 1988 υπήρχε πρόβλεψη για ανεξιθρησκεία:

Palestinian Declaration of Independence (1988) by Palestinian National Council, translated by Riyad Mansour https://en.wikisource.org/wiki/Palestinian_Declaration_of_Independence

Αλλά στο Σύνταγμα του 2003 πρόσθεσαν ένα 'εφόσον' ('provided public order or public morals are not violated'): http://www.palestinianbasiclaw.org/basic-law/2003-amended-basic-law

With a view to putting this affirmation into practice, the Palestine National Council insists on the following: [...] (f) Assurance of freedom of worship and the practice of religious rites at the holy places in Palestine for adherents of all religions

«Εφόσον η δημόσια αιδώ και η δημόσια τάξη δεν θίγονται», υπογραμμίζει το παλαιστινιακό σύνταγμα, τότε μόνο είναι εγγυημένη η ελευθερία της θρησκευτικής έκφρασης.

  «Freedom of belief, worship and the performance of religious functions are guaranteed, provided public order or public morals are not violated».

Από τη στιγμή, όμως, που ό,τι κάνει ένας Εβραίος, αρχής γενομένης από τις 'τελετές' τους ('rites'), στα μάτια των μουφτήδων είναι πάντα κάτι ανήθικο και παράνομο θρησκευτικά, (αφού οι Εβραίοι για τους μουσουλμάνους είναι απλά μια αίρεση που το πεπρωμένο της είναι ο Αλλάχ να την καταστρέψει και να εξοντώσει τους απίστους πιστούς της), τα υπόλοιπα εννοούνται εύκολα. Αυτό το ‘εφόσον’ που προστέθηκε σημαίνει ουσιαστικά ότι κανένας Εβραίος ή Χριστιανός δεν θα μπορεί να ασκεί κανένα καθήκον, και πολύ περισσότερο δημόσια. Ο μουσουλμάνος προσβάλλεται αν κάποιος άπιστος, αιρετικός ή αλλόθρησκος προσεύχεται μπροστά του, και θεωρεί ότι έχει δικαίωμα από τον Θεό να τον σταματήσει, ακόμα και με βία, συνεπώς εκείνο το «εφόσον η δημόσια αιδώ και η δημόσια τάξη δεν θίγονται» σημαίνει θρησκευτική ελευθερία θα υπάρχει μόνο για πιστούς του Ισλάμ και κανέναν άλλον.

Μήπως θα είναι οι Χριστιανοί ευπρόσδεκτοι σε ένα μελλοντικό ισλαμικό παλαιστινιακό κράτος;

Μάλλον πρέπει να το αποκλείσουμε αυτό, αν κρίνουμε από την τωρινή κατάσταση των Χριστιανών που ζουν ανάμεσα στους Παλαιστίνιους Αραβες μουσουλμάνους:

Εδώ δεν είναι οι Εβραίοι ευπρόσδεκτοι, που στο κάτω-κάτω, ζουν μαζί με τους Παλαιστίνιους, κι αν θέλουν να φτιάξουν βιώσιμο κράτος πρέπει οι τελευταίοι να μάθουν να ζουν μαζί τους.

Στην πράξη, οι Χριστιανοί των παλαιστινιακών περιοχών υποφέρουν, στην πραγματικότητα όπως έχουμε δείξει με πολλές αποδείξεις εδώ: Θρησκευτικές ελευθερίες και άλλες αλήθειες:

Είτε το πιστεύουν οι ‘αντισιωνιστές’, είτε όχι, η μοναδική δημοκρατία στη Μέση Ανατολή, και το μόνο κράτος που ξεχωρίζει διότι, δεν έχει επίσημα θεσμοθετημένη κρατική θρησκεία είναι το Ισραήλ. Μπορεί να είναι 'το εβραϊκό κράτος', αλλά δεν είναι εβραϊκή θεοκρατία, ούτε υπάρχουν Α΄κατηγορίας και Β' κατηγορίας θρησκείες. Μπροστά στα μάτια του Νόμου και του κράτους, όλες οι θρησκείες στο Ισραήλ είναι ίσες, και σε κανένα δεν απαγορεύεται το παραμικρό, όταν το ζήτημα έρχεται στις θρησκευτικές ελευθερίες και στην θρησκευτική και λατρευτική έκφραση.

Είναι εντελώς χαζό αυτό που επιχειρούν ορισμένοι, να το παρουσιάσουν σαν θεοκρατία, και συγγνώμη, αλλά δεν τους κρύβει κανείς τον ελέφαντα στο δωμάτιο, απλά εκείνοι δεν θέλουν να τον δουν. Και όταν λέμε ‘ελέφαντα στο δωμάτιο’, ασφαλώς μιλάμε για τις θρησκόληπτες ρατσιστικές οργανώσεις τύπου Χαμάς και Ισλαμική Τζιχάντ, και για την θρησκόληπτη ηγεσία της Φατάχ και του Αμπάς.

Υπάρχει τίποτα πιο μαύρο, μεσαιωνικό, μισογυνικό, ομοφοβικό, ρατσιστικό, αντιδημοκρατικό, γενονοκτονικά αντισημιτικό και συνεπώς αντιδραστικό και ακροδεξιό από τα καθεστώτα της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, - που έχουν δηλώσει στα καταστατικά τους ότι τα παιδιά των Εβραίων είναι 'νόμιμοι στόχοι', - που διαμαρτύρονται για το θάνατο του Οσάμα Μπιν Λάντεν - και που δηλώνουν σε όλους τόνους ότι σκοπός της ύπαρξης τους είναι να εξοντώσουν όλους τους Εβραίους, όπου γης, παντού -και, προσοχή εδώ, λένε «όλους τους Εβραίους», -όχι τους Ισραηλινούς, όχι τους 'κατακτητές', όχι τους σιωνιστές αλλά όλους τους Εβραίους, παντού.

Δεν υπάρχει. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, τους γκέη τους πετάνε από τις ταράτσες, και αν τυχόν η κόρη ή η αδελφή τους βιαστεί από κάποιον, αυτοί πάνε και σφάζουν το κορίτσι, όχι το βιαστή, όπως θα περίμενε κανείς, μόνο για ένα λόγο: προσέξτε το αυτό που λέω, είναι σημαντικό και εξηγεί πολλά: Το σκοτώνουν, για να φύγει η ντροπή. Ας ανοίξουμε μια παρένθεση για εξηγήσουμε γιατί αυτά είναι σημαντικά στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε το ζήτημα: Το Ισλάμ είναι κυρίως θρησκεία της σχέσης Τιμής/Ντροπής: ο τυπικός πιστός μουσουλμάνος βάζει πάνω απ' όλα την τιμή του.

Για την κουλτούρα της Ντροπής, σημασία έχει μόνο πως δείχνει κανείς, όλα έχουν να κάνουν με το φαίνεσθαι, και μπροστά σ' αυτό δεν μετράνε καθόλου ηθική και δεοντολογία. Σημασία έχει ότι ο Αραβας δεν μπορεί να δείχνει αδύναμος.

Ολοι νομίζουν ότι η σύγκρουση υπάρχει και συνεχίζεται επειδή υποτίθεται κάποιοι πήραν τη γη των Αράβων. Αυτό είναι απολύτως δευτερεύον για τους Αραβες. Το σημαντικό γι' αυτούς είναι ότι «τους πήραν την τιμή», όχι τη γη. Και μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να πάρεις την τιμή σου πίσω: Να εξοντώσεις αυτόν που το έκανε.

Η πολιτική ηγεσία των Παλαιστινίων αποτελείται από θρησκόληπτους.

Ακόμη και τότε που εμφανίζονταν στη διεθνή σκηνή ως 'κοσμικοί', αυτό γινόταν για τα μάτια του κόσμου, μόνο, και για να πειστούν οι χρήσιμοι δυτικοί ηλίθιοι. Ο Αραφάτ, ακόμα και μετά το Οσλο, όταν βρισκόταν έξω, μιλούσε τη γλώσσα των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων, στα αγγλικά, αλλά μέσα, στις ομιλίες του στα αραβικά έλεγε 'Τζιχάντ, τζιχάντ, τζιχάντ, τζιχάντ', όπως εδώ το 1996, τρία χρόνια μετά την 'ειρήνη' που υπέγραψε στις συμφωνίες του 1993.

Για αυτήν την αραβική παλαιστινιακή ελίτ, λοιπόν, για τη Φατάχ και τη Χαμάς και όλα τα άλλα μέλη της κουλτούρας της σχέσης Τιμής/Ντροπής, όλα έχουν να κάνουν με το φαίνεσθαι, όχι με την ηθική και το δίκαιο. Και, κάποιος πρέπει να είναι αφελής αν περιμένει να βρει στον αραβικό δημόσιο λόγο δυτικές έννοιες όπως «σέβομαι και σκέφτομαι τον άλλο, μπαίνω στη θέση του» κ.λπ. Ο μουσουλμάνος, όταν πρόκειται για την ιερότητα της τιμής του και της τιμής του Αλλάχ, ούτε ενδιαφέρεται για τίποτα πέρα απ' αυτό, ούτε σκέφτεται τίποτα, ούτε, βέβαια, σέβεται κανέναν, και μάλιστα τον άπιστο.

Η τζιχάντ είναι αιώνια, δεν τελειώνει ποτέ, και δεν θα σταματήσει ούτε την στιγμή που δεν θα γεννιούνται πλέον άπιστοι στον κόσμο.

Αλλά αυτό για να το αντιληφθεί ο μέσος αντισωνιστής θα πρέπει να αρχίζει να διαβάζει τώρα, και είναι αμφίβολο αν θα το καταλάβει το 2030 αυτό.

Κλείνει η παρένθεση, η σχετική με την σημασία της θρησκείας στις ‘διαπραγματεύσεις’ μεταξύ των δύο πλευρών.

Ας δούμε τώρα τι γνωρίζουμε για το Ισραήλ:
Γνωρίζουμε ότι ο Theodor Herzl ήθελε τους ραβίνους περιορισμένους στα θρησκευτικά τους κτίρια. Ευτυχώς, κυκλοφόρησε στα ελληνικά το βιβλίο του πατέρα του Σιωνισμού Theodor Herzl 'Το Εβραϊκό Κράτος', εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Ενα απόσπασμα, για να δείτε τι είναι ο «κακός» Σιωνισμός, σελίδα 125-126:

«Θα καταλήξουμε, λοιπόν, σε ένα σύστημα θεοκρατικό; Πραγματικά, όχι. Η πίστη μας ενώνει, η γνώση μας δίνει ελευθερία. Γι’ αυτό και θα αποτρέψουμε την ανάδυση θεοκρατικών τάσεων από την πλευρά του κλήρου. Οι ιερείς μας θα περιορίζονται στους ναούς τους, όπως και ο επαγγελματικός στρατός μας θα περιορίζεται στα στρατόπεδά του. Στον στρατό και την ιεροσύνη θα αποδίδονται οι υψηλές τιμές που αρμόζουν στο πολύτιμο λειτούργημά τους. Υποχρεούνται, ωστόσο, να μην παρεμβαίνουν στη διοίκηση του κράτους, το οποίο καθιστά τις εξουσίες τους διακριτές, διαφορετικά θα δημιουργήσουν δυσκολίες, εξωτερικές και εσωτερικές».

Σαφές, σωστά; Ξαναγυρνώντας στο Ορος του Ναού, αν κάποιος Εβραίος παραπονεθεί στην Ισραηλινή αστυνομία για το γεγονός της περιφρόνησης (το λιγότερο) του ιερού τόπου από τα τουρνουά ποδοσφαίρου που διοργανώνουν οι Παλαιστίνιοι (που κατά τ' άλλα ουρλιάζουν και φωνάζουν 'βεβήλωση' απλά και μόνο όταν Εβραίοι πάνε να προσευχηθούν), όπως συνέβη τον Αύγουστο του 2017, τυχαίο γεγονός, συμβαίνει συνέχεια ('Policemen break up soccer game on Temple Mount: Jewish visitors asked the policemen to stop the soccer game, feeling like it was a lack of respect for Judaism's holiest site', 21/08/2017, και 'Soccer ball confiscated on Temple Mount: Police enforce Supreme Court order banning soccer games at Judaism's holiest site', 10/10/2017), και αν καμιά φορά η αντίθρησκη και διαβολική ισραηλινή αστυνομία σταματάει το ιερό ισλαμικό παιχνίδι ποδοσφαίρου στο ιερό σημείο του Ιουδαϊσμού, στο Ορος του Ναού, οι παλαιστινιακές εφημερίδες διαμαρτύρονται για 'την καταστολή' γράφοντας τέτοιες ανοησίες:

«Το παιχνίδι ποδοσφαίρου από τα παιδιά της κατεχόμενης Ιερουσαλήμ μέσα στις πλατείες του τζαμιού Al-Aqsa είναι ένα από τα νέα παλαιστινιακά όπλα απέναντι στις εισβολές των εποίκων στο τζαμί Al-Aqsa» https://archive.is/QTw5U

Δεν ξέρω αν το πιάσατε. Τα παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο δεν είναι απλά μια τυπική λατρευτική εκδήλωση ‘θρησκευτικού φρονήματος’ (!). Είναι ακόμα πιο σημαντικό: Είναι τζιχάντ.

Κατά τη διάρκεια των 19 ετών αραβικής κατοχής της ανατολικής Ιερουσαλήμ, Αραβες ελεύθεροι σκοπευτές πυροβολούσαν και σκότωναν αθώους Εβραίους που απλά ήθελαν να βρεθούν πλησίον των τόπων προσευχής ή επειδή απλά περπατούσαν στους δρόμους της δυτικής Ιερουσαλήμ. Το γεγονός αυτό ανάγκασε το Ισραήλ να χτίσει τσιμεντένια τείχη στους δρόμους και στα πεζοδρόμια για να προστατεύει τους περαστικούς. Αυτοί οι σνάιπερ ήταν ικανοί να σκοπεύουν και να πετυχαίνουν στόχους ακόμη και μέσα στα σπίτια των Εβραίων και διαπερνώντας ακόμη και τα παράθυρα ιδιωτικών σπιτιών, με αποτέλεσμα τη δολοφονία και τον τραυματισμό πολλών Εβραίων κατοίκων της πόλης.

Οταν η Ιορδανία κατείχε την πόλη, όχι μόνο δεν διαφύλαξε τους ιερούς εβραϊκούς τόπους, αλλά και έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να δείξει ότι τους περιφρονούσε και τους μισούσε.

Λ.χ. ο Βασιλιάς Χουσεΐν διέταξε την κατασκευή ενός δρόμου που θα περνούσε μέσα από το Όρος των Ελαιών, μόνο για να πηγαίνει κανείς εύκολα στο ξενοδοχείο Intercontinental, και για να γίνει αυτό, ο δρόμος φτιάχτηκε να περνάει μέσα από το αρχαίο νεκροταφείο. Εκατοντάδες εβραϊκοί τάφοι καταστράφηκαν για ένα δρόμο που θα μπορούσε εύκολα να έχει χτιστεί αλλού. Οι ταφόπλακες, που τιμούσαν τη μνήμη εκατοντάδων ραβίνων και άλλων επιφανών ανθρώπων, καταστράφηκαν και χρησιμοποιήθηκαν από το Σώμα Μηχανικού της Αραβικής Ιορδανικής Λεγεώνας σαν πεζοδρόμια και για να φτιαχτούν αποχωρητήρια σε στρατόπεδα. Υπάρχουν ακόμα και σήμερα, και είναι ορατές αυτές οι ταφόπλακες με τις επιγραφές στα στρατόπεδα, και τις είδε και τις φωτογράφισε και ο Ισραηλινός στρατός όταν απελευθέρωσε την πόλη το 1967.

Και όχι μόνο αυτό: Η αρχαία Εβραϊκή συνοικία της Παλιάς Πόλης είχε καταστραφεί ολοσχερώς, με 58 συναγωγές να ισοπεδώνονται και μερικές, μάλιστα, να μετατρέπονται σε στάβλους και κοτέτσια. Ακόμα και το Δυτικό τείχος έγινε μια παραγκούπολη.

Φυσικά, όταν η Ιορδανία κατείχε το ανατολικό τμήμα, δεν μετέφερε εκεί την πρωτεύουσα, ούτε οι Παλαιστίνιοι της ζήτησαν ποτέ κάτι τέτοιο. Η Ιορδανία παραβίασε τη Συμφωνία Ανακωχής του 1949 αρνούμενη την πρόσβαση Ισραηλινών στο Δυτικό Τείχος και στο Ορος των Ελαιών. Ακόμη χειρότερα, κάτω από την ιορδανική κυριαρχία, ούτε καν στους Ισραηλινούς μουσουλμάνους δεν επιτρεπόταν να επισκέπτονται τους ιερούς τόπους τους στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Επίσης, ακόμα και οι Ισραηλινοί Χριστιανοί ήρθαν αντιμέτωποι με διάφορους περιορισμούς κατά τη διάρκεια των εποχιακών τους προσκυνημάτων στους χριστιανικούς ιερούς τους τόπους. Οπως θυμάται ο για 28 χρόνια Δήμαρχος της πόλης Teddy Kollek «μόνο πολύ περιορισμένοι αριθμοί επισκεπτών έπαιρναν ολιγόλεπτη άδεια για να επισκεφτούν στα γρήγορα την Παλιά Πόλη και την Βηθλεέμ, κι αυτό μόνο τα Χριστούγεννα και το Πάσχα».

Η Ιορδανία πέρασε επίσης νόμους που περιόριζαν το άνοιγμα νέων χριστιανικών σχολείων, δίνοντας στο ιορδανικό υπουργείο τον πλήρη έλεγχο στον διορισμό των εκπαιδευτικών και απαιτώντας τη διδασκαλία του Κορανίου. Το 1965 απαγορεύτηκε στα χριστιανικά ιδρύματα η δυνατότητα να αποκτήσουν οποιαδήποτε γη ή δικαιώματα επάνω στη γη, είτε στην Ιερουσαλήμ, είτε και μακρύτερα από αυτήν. Το 1966, τα χριστιανικά σχολεία αναγκάστηκαν να κλείνουν τις Παρασκευές αντί για τις Κυριακές. Λόγω αυτών των κατασταλτικών πολιτικών, πάρα πολλοί Χριστιανοί αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν από την Ιερουσαλήμ. Ο αριθμός τους μειώθηκε από 25.000 το 1949, σε λιγότερους από 13.000 τον Ιούνιο του 1967.

Ολοι αυτοί οι νόμοι που εισήγαγαν ρατσιστικές διακρίσεις από την Ιορδανία καταργήθηκαν από το Ισραήλ μετά την επανένωση της πόλης το 1967.

Σήμερα, υπουργοί της Παλαιστινιακής Αρχής δηλώνουν ότι πρόκειται να επαναφέρουν αυτό το καθεστώς 'μόνο για μουσουλμάνους' μόλις μπορέσουν, βλ. 'PA officials: Jews have 'no right to pray' at Western Wall', 27/03/2014

Ο πολιτισμένος κόσμος πρέπει να πει στους Άραβες:
«Έχετε δείξει ότι δεν είστε άξιοι να κυβερνάτε αυτή την ιερή πόλη, ακόμα και το ανατολικό τμήμα της, γιατί ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα επιστρέψετε να κάνετε αυτό που κάνατε για 19 χρόνια;»

- «Θα ήμουν τυφλός να αρνιόμουν την εβραϊκή σύνδεση με την Ιερουσαλήμ» [Sari Nusseibeh, Παλαιστίνιος Πρύτανης του Πανεπιστημίου Al-Quds, 12/11/2001] Η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ δεν έβλαψε την ειρηνευτική διαδικασία, διότι δεν υπήρχε καμία διαδικασία κατά τη στιγμή της ανακοίνωσης για να τη βλάψει. Ο Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς αρνείται να προσέλθει σε διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ για τα τελευταία οκτώ χρόνια. Ενδεχομένως, η απόφαση του Trump να μπορέσει να ενισχύσει τις προοπτικές για ειρήνη καθιστώντας σαφές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πιστεύουν ότι η Ιερουσαλήμ πρέπει να παραμείνει ενωμένη υπό την ισραηλινή κυριαρχία και ότι οι Παλαιστίνιοι θα μπορέσουν να φτιάξουν την πρωτεύουσά τους εκεί, όταν αποφασίσουν να αναγνωρίσουν πως και οι Εβραίοι έχουν δικαιώματα δίπλα τους

Όπως δήλωσαν πολλοί αναλυτές και πολιτικοί, η αναγνώριση των Ηνωμένων Πολιτειών δεν εμποδίζει τις δύο πλευρές να καταλήξουν σε συμφωνία για τα μελλοντικά σύνορα και δεν πρέπει κανείς να ξεχνάει ότι το Ισραήλ πρότεινε συμβιβασμούς στο παρελθόν που θα επέτρεπαν στους Παλαιστινίους να φτιάξουν την πρωτεύουσά τους στην πόλη, για παράδειγμα, στο προάστιο Abu Dis της Ιερουσαλήμ όπου οι Παλαιστίνιοι ήδη έχουν κατασκευάσει κτίριο κοινοβουλίου, βλ. τη συμφωνία που έχει μείνει γνωστή ως 'The Beilin-Abu Mazen Document', 31/10/1995 http://www.jewishvirtuallibrary.org/the-beilin-abu-mazen-document Διαβάστε: - Το Κοράνι και η Ιερουσαλήμ http://www.cohen.gr/new/articles/jean-cohen-articles/382-2009-03-03-08-29-06

- Will Palestinians Protect Freedom of Religion and Holy Places in Jerusalem?, 10/01/2018 https://www.algemeiner.com/2018/01/10/will-palestinians-protect-freedom-of-religion-and-holy-places-in-jerusalem/ 

- FLASHBACK #01 Θυμάστε που λέγαμε για το μοναδικό στα παγκόσμια χρονικά γεγονός Εβραίοι να αποκλείουν Εβραίους από το να επισκεφτούν το Temple Mount, για να μην εκνευριστούν οι Αραβες;

Τώρα οι Αραβες δημοσιεύουν τα στατιστικά τους για τη χρονιά, και θρηνούν διότι οι Εβραίοι ‘stormers’ για το 2017 ξεπέρασαν τους ... 25.000.

- Waqf publishes good news: Record numbers of Jews visited Temple Mount in 2017, 31/12/2017 http://elderofziyon.blogspot.com/2018/01/waqf-publishes-good-news-record-numbers.html

Τους ονομάζουν ‘Stormers’, δηλαδή μανιακούς εισβολείς! Μιλάμε απλά για όσους Εβραίους θέλησαν να πάνε να επισκεφτούν το σημείο, όχι απλά ήσυχα αλλά στα κλεφτά, με συνοδεία αστυνομίας, φυσικά και χωρίς να εκδηλώνονται δημόσια, και όλα τα σχετικά απαγορευτικά. Και προσέξτε ότι όλοι, και οι 25.000 είναι ‘stormers’ και εξτρεμιστές που δήθεν θέλουν να το σπάσουν και να το ρημάξουν. Ολοι, ακόμα και τα παιδάκια, που συχνά οι ενήλικες μουσουλμάνοι Παλαιστίνιοι τα φτύνουν και τα χτυπάνε, όπως είδαμε και στα βίντεο παραπάνω αλλά κι εδώ: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1519968288117264&id=596728080441294

Μια πραγματικά τραγική και παράλογη κατάσταση, που οφείλεται μόνο στη ρατσιστική αντισημιτική αραβική θρησκοληψία και στο κορανικό τους μίσος για τους Εβραίους. Ο αραβικός παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο. Αυτή είναι η αλήθεια και κανένας δυτικός δεν διαμαρτύρεται για αυτή την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να μην μπορούν να πάνε σε δικό τους έδαφος για να προσευχηθούν, επειδή μπορεί να γίνουν φασαρίες.

- FLASHBACK #02 Πυροτεχνουργοί του στρατού βρήκαν και εξουδετέρωσαν βόμβα που πυροδοτείται με κινητό τηλέφωνο, στον τάφο του Ιωσήφ. Πρόκειται, προφανώς για έναν σοφιστικέ εκρηκτικό μηχανισμό, μια κατασκευή που χρειάζεται από πίσω μεγάλη τεχνογνωσία και οργάνωση, αν όχι ολόκληρο τρομοκρατικό πυρήνα ειδικών επί των εκρηκτικών για να φτιαχτεί, και όχι βόμβα κάποιου τυχαίου ‘lone wolf’ δηλαδή.

- Bomb planted at West Bank holy site, is detonated safely, 16/01/2018 https://www.timesofisrael.com/palestinians-plant-bomb-at-west-bank-holy-site/

Η βόμβα θα έσκαγε τη νύχτα, όταν κάποιες εκατοντάδες Εβραίοι θα επισκέπτονταν τον τάφο του Ιωσήφ στη Ναμπλούς, έπειτα από συνεννοήσεις και ειδικές άδειες, ασφαλώς, αφού οι Εβραίοι δεν μπορούν να επισκέπτονται ελεύθερα ούτε αυτόν τον τάφο του Ιωσήφ, ούτε άλλους τάφους και ιερά τους μνημεία, για να μην τσατίζονται οι Παλαιστίνιοι.

Τώρα, θα έχετε δει τις προπαγανδιστικές ανοησίες σχετικά με το 'Ισραήλ, πρώτη χώρα στα δακρυγόνα'. Ετσι λέει το πιο αφοσιωμένο khaybar Khaybar jah yahood σάιτ της ελληνικής αυτής τέλος πάντων 'αριστεράς'. https://archive.is/UOLWq

Σκεφτείτε το λίγο: Να είσαι στη χώρα σου και να μην μπορείς να μετακινείσαι ελεύθερα και να πας εκεί που θέλεις, διότι ζουν μαζί σου άνθρωποι που τρελαίνονται όταν σε βλέπουν, και αν πας να περάσεις από κάπου, μαζεύονται και αρχίζουν να σου πετάνε πέτρες, μολότοφ ή να στουκάρουν επάνω σου με τα αμάξια.

Οι ίδιοι άνθρωποι μπορούν ελεύθερα να πηγαίνουν όπου θέλουν, ακόμα και σε περιόδους έντασης, όπως κατά την περίοδο της αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ σαν πρωτεύουσα του Ισραήλ από τις ΗΠΑ, τον Δεκέμβριο του 2017: Κάθε Παρασκευή (και όχι μόνο), αν δείτε τις φωτογραφίες, δεκάδες χιλιάδες Αραβες μπορούν να εξακολουθούν να πηγαίνουν ανενόχλητοι στο Al-Aqsa για να προσευχηθούν (με την πλάτη τους προς τα κει, βέβαια), χωρίς το παραμικρό εμπόδιο.

Ή, ακόμη, και την περίοδο των μεγάλων εντάσεων στα σύνορα με τη Γάζα, με τους πάνω από 100 νεκρούς, ακόμη και τότε, όχι λιγότεροι από 200.000 μουσουλμάνοι μπορούσαν να επισκέπτονται και να προσεύχονται στο Al-Aqsa.

Από την άλλη, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι να διαμαρτύρονται και να λένε ψέματα, πως δήθεν υπάρχουν 'Jewish only' δρόμοι και σταυροδρόμια και περιοχές, πράγμα που είναι ψέμα 100%, και απλά αναπαράγεται για να συντηρούν το παραμύθι για 'ρατσιστικό κράτος' κ.λπ.

Κανείς, βέβαια, σε αυτή την ιστορία δεν αναρωτιέται, γιατί να υπάρχουν δακρυγόνα:

Ο μόνος λόγος για τον οποίο πρέπει να πέφτουν δακρυγόνα είναι επειδή πρέπει κάπως οι Εβραίοι να προστατευτούν όταν μία στις τόσες, και έπειτα από χίλιες συνεννοήσεις και μέτρα ασφαλείας θελήσουν να πάνε για λ.χ. προσκύνημα, όπως αυτό το παραπάνω το μεταμεσονύχτιο, για να βρεθούν και πάλι υπό την απειλή κάποιου τρελού φανατικού Αραβα και της οργάνωσης του που δεν το έχουν σε τίποτα να πυροδοτήσουν βόμβα με κινητό και να σκοτώσουν καμιά εκατοντάδα ανθρώπους.

Αν απλά έλεγαν οι Παλαιστίνιοι της Ναμπλούς 'φτάνει τόσο, ας ζήσουμε ειρηνικά, ελάτε περάστε να επισκεφτείτε τον τάφο', θα ήταν προς το συμφέρον τους.

Διότι, αν οι Εβραίοι μπορούσαν να επισκεφθούν ειρηνικά και να φύγουν ειρηνικά, χωρίς να έρχονται αντιμέτωποι με μολότοφ και πέτρες και τηλεχειριζόμενες βόμβες, κάθε μέρα τα περίπτερα αναμνηστικών θα μπορούσαν να λειτουργούν, η οικονομία θα άνθιζε και όλοι θα προόδευαν και οι ζωές τους στη Ναμπλούς και στα άλλα μέρη θα μπορούσε να βελτιωθεί εκθετικά.

Αλλά δεν θέλουν. Το μίσος για τους Εβραίους είναι πιο ισχυρό από την αγάπη τους για ζωή. Διότι, σε τελική ανάλυση, δεν είναι οι Εβραίοι που διαταράσσουν τη ζωή των κατοίκων της Ναμπλούς -είναι οι κάτοικοι της Ναμπλούς που μισούν τους Εβραίους τόσο πολύ που πρέπει να τους πετροβολούν και να τους πυροβολούν και να τους ανατινάζουν. 

Δείτε την πολύ ‘εποικοδομητική’ (just kidding) συζήτηση επάνω σε αυτό το μικρό σημείωμα, εδώ: https://www.facebook.com/groups/153774621690739/permalink/454531258281739/ https://www.facebook.com/xyzcontagion/posts/1725029560848975 

Για όσα συνέβησαν μετά το 1948, μπορείτε να διαβάσετε επίσης:
- Απάντηση στην ερώτηση: «Οι συνεχώς επεκτεινόμενοι αρχικά παράνομοι και σταδιακά νομιμοποιούμενοι οικισμοί εποίκων στη Δυτική Οχθη δεν είναι προσπάθεια σφετερισμού εδαφών;» https://protocolswithoutzion.wordpress.com/2018/01/24/debunk-of-illegal-settlements-myths/ - Για τους Παλαιστίνιους δεν υπάρχουν έννοιες όπως 'συμβιβασμός' και 'διαπραγμάτευση (Με αφορμή την ομιλία Αμπάς, 14/01/2018) https://www.facebook.com/notes/protocols-without-zion/167172207253626/

- Η διπλή γλώσσα των Παλαιστινίων: Ενα μόνο παράδειγμα (Οι Παλαιστίνιοι ζητάνε συνεχώς χρήματα και απειλούν) https://www.facebook.com/notes/protocols-without-zion/164806117490235/

- Γιατί οι Παλαιστίνιοι είναι η μοναδική περίπτωση προσφύγων παγκοσμίως που ο αριθμός τους αυξάνεται αντί να μειώνεται; https://www.facebook.com/notes/protocols-without-zion/162721204365393/

- Γιατί δεν ανακηρύχτηκε παλαιστινιακό κράτος τα έτη 1949-67 όταν οι Αραβες κατείχαν Δυτική Οχθη & Γάζα και δεν υπήρχαν εποικισμοί https://www.facebook.com/notes/protocols-without-zion/156890161615164/

- Σημειώσεις για τους χάρτες που ψεύδονται (το meme με τις 4 άσχετες γεωγραφικές απεικονίσεις που έχει σκοπό την παραπλάνηση) https://www.facebook.com/notes/protocols-without-zion/154569908513856/

- Μια πραγματική εθνοκάθαρση: Οι ξεχασμένοι Εβραίοι Mizrahi πρόσφυγες από τον αραβικό κόσμο, περίπου 850.000. https://www.facebook.com/notes/protocols-without-zion/154005165236997/

*Ζαν Κοέν:  Θα το ξαναγράψω, όποιος ενδιαφέρεται για τα θέματα της Μέσης Ανατολής πρέπει να διαβάζει τη σελίδα Protocols Without Zion. Τα άρθρα της είναι σε βάθος ερευνημένα και οι πηγές της ακριβείς και αξιόπιστες.  

Πηγή PROTOCOLS WITHOUT ZION·SATURDAY, DECEMBER 9, 2017

 

Top of Form